Beacon Streaks

என் மரணம் என்னடா "என் மரணம்" னு தலைப்புல எழுதுறாளேன்னு தோணுதா? கொஞ்ச நாள் முன்னாடி வரை இதை பற்றி யோசிக்க பயமா இருந்துச்சு. அனா உண்மை என்னன்னா கவல படுறதுனாலயோ பயபடுறதுனாலயோ அத தடுக்க முடியாது னு புரிஞ்சுது. அப்பா சொல்லுவாங்க, என்னைக்கு பொறந்தோமோ அன்னைக்கே நம்ம மரணம் நிச்சியம் ஆகிடுச்சுனு. இன்னும் சொல்லணும்னா நம்ம உயிர் ஒரு ஒழுகும் நீர் தொட்டி போல. நீர் குறைந்து கொண்டே போகும். முழுதாய் தீரும் அன்று நாம் இறக்கிறோம் என்று சொல்வார்கள். உண்மை தானே ? சரி வேதனை பட்டு பிரயோஜனம் இல்லை அதனால் கொண்டாட முடிவு எடுத்துவிட்டேன். இன்னும் ஒரு படி மேலே போய் திட்டம் போட்டுவிட்டேன். இறந்த பின் என்ன நடந்தால் என்ன, நமக்கு தெரியவா போகிறது? அனால் இந்த திட்டத்தில் நியாயம் இருந்தால் செய்வதில் தடை ஏதும் இல்லை என்று நினைக்கிறன். முதலில் உறுப்பு தானம் செய்ய வேண்டும். இரண்டாவதாக மருத்துவ ஆராய்ச்சிக்காக கொடுக்க வேண்டும். ஜாதி, மதம் என்ற பெயரால் உலகத்தை நாசமாகியது போதும். மனிதனை நல்ல வழியில் நடத்த தேவைப்பட்ட கருவியே மதம். அதுவே மனித தன்மையை இழக்க செய்தால் அப்படி பட்ட ஒன்று வேண்டுமா என்ன? இறந்த ப

எது சுதந்திரம் ?                                         அப்பா அழகாய் சொல்லுவார்கள், சுதந்திரம் கொடுக்க பட வேண்டியது இல்லை மாறாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டியது என்று. இது இரு பாலருக்கும் பொருந்தும். யாராலும் யாருக்கும் கொடுக்க முடியாத ஒன்று. யாரோட சுதந்திரம் எதுவரை என்பதை அவர் அவரை தவிர வேறு யாரும் சரியாகக் சொல்ல முடியாது. முக்கியமான விஷயம், இது தனக்கு தானே எடுத்துக் கொள்ளும் முடிவு என்பதால் கண்ணை மூடிக்கொண்டு எது வானாலும் செய்ய முடியாது. ஒவ்வொரு செயலையும் நன்கு ஆராய்ந்து, அதாவது அதன் விளைவுகளை முன்பே புரிந்து, தேவைப்படும் வேளையில் எதிர்த்து நின்று பொறுப்புடன் மன தைரியத்துடன் எதிர்கொள்ளும் மனப் பக்குவத்தைப் பெற வேண்டும்.                                          பெண்களே, உங்கள் சுதந்திரம் என்பது, எதையும் ஆணுக்கு நிகராய்ச் செய்வது அல்ல. உங்களைத் தாண்டி பல பிரச்சனைகளுடன் இருபவர்களுக்கு உங்களால் முடிந்த உதவியை செய்யுங்கள். மாறாக உங்களுக்குள்ளே ஒரு வட்டத்தைப் போட்டு அதை சுருக்கிக் கொள்ளாதீர்கள். அறிவு, கல்வி, தன் மதிப்பு, சுய ஒழுக்கம், தன்னம்பிக்கை, சுகாதாரம், வீரம் இப்படி உள்ள பல குண நல

தரிசு அறிவு 'மிகுதியான' என் இனிய சமுதாயமே, நீ சாடும், அதுவும் பிள்ளை பேறு அற்றவர்களை சாடும், தரிசு அல்லது மலடு என்னும் சொல்லுக்கு அர்த்தம் சொல்கிறேன் கேள். யார் மலடு? பிள்ளை இல்லை என்ற ஏக்கத்தை நெஞ்சோடு சுமந்து கொண்டு, ஒவ்வொரு குழந்தையையும் தன் பிள்ளையாக நினைத்து அன்போடு அரவணைப்பவர்கள் அல்ல. அணைத்து செல்வங்களுக்குள்ளும் சிறந்ததான பிள்ளை பேறு கிடைத்தும், சில்லறைக் காரணங்களுக்காக அந்தத் தளிரைக் கருவிலேயே கலைக்கும், கலைக்க தூண்டும் அவர்களின்  எண்ணம் தான் மலடு. பிள்ளை பெற்றும் அதைக் கண்ணின் மணி போலப் பார்க்க விரும்பாதவர்களின் சிந்தனை மலடு. மலட்டுத் தன்மை பெண்களுக்கு மட்டும் சொந்தம் அல்ல. ஆண்களுக்கும் தான். அதே போல பெற்றவள் மட்டும் தாய் அவதில்லை. தாய்மை உணர்வு கொண்ட அணைத்து ஆண் மகன்களும் மிக சிறந்த 'தாயுமானவர்' கள் தான். கடைசியாக, நல்ல புது எண்ணங்களை பிரசவிக்காத முட்டாள் சமுதாயமே நீயும் மலடு தான். என்றும் நட்புடன், - மித்ரா   

நிதர்சனம்(Reality)                       இந்த உலகில் முரண்பாடுகள் நிறைய இருக்கின்றன. நாம் நினைப்பது அனைத்தையும் சரி என்றாலும், செய்ய முடிவதில்லை. உணர்வுகளுக்கும் நிதர்சனத்திற்கும் நிறைய வேறுபாடு உள்ளது. என் சக மனிதனின் பசி தீராமல் என்னால் சாப்பிட முடியாது என்பது, என் உள் உணர்வாக இருக்கலாம் ஆனால் நிதர்சனம் என்னவென்றால் என் பசியை ஆற்றிக் கொண்ட பின்பே இதை நான் பேசுகின்றேன். தம்பி சாப்பிட்டானா இல்லையா என்று தெரியாமல் பல நாட்கள் நான் சாப்பிட்டு இருக்கிறேன். அந்த உணவு என் பசியை ஆற்றியது ஆனால் என் உணர்வுக்கு என்றுமே பதில் சொல்லியது இல்லை.                      புத்திக்கும் மனதிற்கும் நடக்கும் போராட்டத்தில் வெல்வது புத்தியே. வெல்ல வைப்பது அன்றாட அடிப்படைத் தேவைகள். இது மறுக்க முடியாத உண்மை. இதை நான் புத்தகங்களில் படிக்கவில்லை. அனுபவித்து எழுதுகிறேன். பல எடுத்துக்காட்டுகள் உள்ளன. அதைப்பற்றி அடுத்து எழுதுகிறேன். உண்மை, நிதர்சனம், மெய்மை, பேருண்மை !!! என்றும் நட்புடன், - மித்ரா 

                                                                பரிசு                                                   பெயரைக் கண்டவுடன் முகத்திலும் இதழ்களிலும் ஒரு மலர்ச்சி, சாதாரண மனிதர்களுக்கு. சில மேதைகள், பரிசை லஞ்சம் என்றும் சொல்வார்கள். அது அவர்களின் கருத்து. பரிசு வெறும் பொருட்கள் மட்டும் இல்லை. நம் செயல்களின் விளைவுகளும் பரிசுகள் தான். அனால் இத்தனை வருட மனமுதிர்ச்சி கொடுத்த பாடம் பரிசுகளின் விதங்களும் அதன் புரிதல்களும்.                                                       நாம் நமக்கே கொடுக்கும் பரிசுகள், பிறர் நமக்கு கொடுக்கும் பரிசுகள், பொருட்கள், தேவையானது, தேவையற்றது, சந்தோஷம் அளிக்கும் பரிசுகள், வருத்தம் அளிக்கும் பரிசுகள், பிடித்த நண்பர்கள் கொடுப்பவை, பிடிக்காத நண்பர்கள் கொடுப்பவை, நட்பு கொடுப்பது, சொந்தங்கள் கொடுப்பது, அரசாங்கம் கொடுப்பது என்று சொல்லிக்கொண்டே போகலாம். ஒவ்வொரு பரிசுக்கும் ஒரு புத்தகமே போடலாம்.                                                        இதில் யார் கொடுக்கும் பரிசுகளை ஏற்றுக்கொள்கிறோம், ஏற்றுக்கொள்ள நிர்பந்திக்கப் படுகிறோம்? அதில் மிக